สร้อยขัตติยา

เรื่องราวราชนิกุลที่ต้องกลับกลายเป็นเพียงแค่สามัญชนธรรมดา อีกทั้งยังถูกตามล่าหมายเอาชีวิต จนกระทั้งวันหนึ่งต้องทวงของทุกอย่างที่เคยเป็นของตัวเองกลับคืนมา

"คนอย่างแกจะมีปัญญาทำอะไรได้ แค่มีโอกาสได้รู้จักกับเธอก็นับว่าโชคดีสุดๆสำหรับคนอย่างแกแล้ว นี่แกคิดว่าเธอคบกับแกเพราะรู้สึกดีๆกับแกสินะ จะบอกให้ฟังว่าเธอสงสารคนอย่างแกมากกว่า ที่ทำทั้งชาติก็เป็นได้แค่เพียงคนรับใช้เท่านั้น"

คำพูดที่ดูถูกเหยียดหยามถูกต่อว่าไปยังชายหนุ่มที่ยืนอยู่ตรงหน้า อีกฝ่ายได้แต่ยืนกำหมัดแน่ด้วยความเจ็บใจแต่ก็ไม่สามารถทำอะไรได้มากไปกว่านั้น

"ไง พูดแทงใจดำหรือยังไง ถ้าอยากจะชกฉันก็เอาเลย แต่ขอเตือนเอาไว้ก่อนนะว่าการทำร้ายลูกชายท่านทูติมันจะมีบทลงโทษยังไง"

..................

สวัสดีครับช่วงนี้อากาศมันร้อนเลยหันมาเขียนอะไรที่มันดีต่อใจนิดหนึ่ง ผมเป็นนักอ่านมานานเลยอยากลองมาเขียนดูบ้างไม่ใช่แนวตลาดทั่วๆไปที่เป็นที่นิยม แต่เขียนเพราะอยากเขียนเท่านั้น จะดีจะร้ายยังไงก็ลองติดตามกันดูด้วยนะครับ

ตอนที่หนึ่งคืนแห่งพายุ